Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers

19 april 2015 - Auckland, Nieuw-Zeeland

Onze lieve Heer heeft vreemde kostgangers.

zondag 19 april

Gloeiwormen heb ik het over.. Gloeiwormen die wonen in kalksteengrotten, die alleen via een ondergrondse rivier te bereiken zijn. Even niet nadenken over grotten in combinatie met aardbevingen en dan kom je in een bootje terecht dat je er naar toe brengt. Alweer een bijzondere sprookjeswereld. Mogelijk iets voor een tekenfilm van Disney? Hoewel wormen niet echt knuffeldiertjes zijn misschien.
Overigens zijn het geen wormen, maar larven van een soort muggen. Ze gloeien zo mooi om insecten aan te trekken, die ze vervolgens gezellig opeten. Eten of gegeten worden, dat is het (dieren-)leven tenslotte.

glow worm cave                        gloeiwormen

Nu nog drie uurtjes in de bus en dan ben ik in Auckland. De laatste plaats die ik aandoe in Nieuw Zeeland. 
Ik rijd hier door een Hobbit landschap en denk na over dit bijzondere land. Biotechnisch zit het land bijzonder vreemd in elkaar. Die Maori's moeten toch wel een soort vegetariërs zijn geweest, want zoogdieren komen hier niet voor. Behalve een paar verdwaalde vleermuizen. Ze hebben het voor de Europeanen kwamen met vogels en vissen moeten doen. Zelfs de (zoete) aardappels die ze nu zo graag eten zijn door de Europeanen meegebracht. 

De Europeanen hebben uiteindelijk voor vreemde kostgangers gezorgd in Nieuw Zeeland. Ze hebben uit de rest van de wereld hun favoriete stukje vlees geïmporteerd, in de vorm van  koeien, rendieren, edelherten etc. De immigranten uit de USA hebben daar nog wat Rocky Mountain Elk's aan toegevoegd en ander wild voor de jacht. En de Australiërs hebben de possum laten overkomen voor de huiden. Nog een geluk dat ze de konijnen, vossen en ratten niet hebben laten overkomen.  

Overigens waren ze er al na zo'n 20 jaar achter dat het misschien toch niet zo'n heel goed idee was om de dierenimport op deze manier aan te pakken. Gevolg: alle vogels stierven zo'n beetje uit. Al die trage loopvogels zonder natuurlijke vijanden waren de klos. Vandaar waarschijnlijk de voorliefde van Nieuw Zeelanders voor Kiwi's. Je gaat soms toch houden van de dingen die je niet meer hebt. Er lopen nu  allerlei beschermingprogramma's en fokprogramma's on hun fouten uit het verleden goed te maken,

Met de plantenwereld hebben ze trouwens hetzelfde gedaan. Het stikt hier van de Populieren en Wilgen. Uit de USA hebben ze Redwood Pine en Metatsequoia's overgebracht. Die groeien hier overigens drie keer zo snel, dus dat wil wel hier met de houtindustrie.
Maar ja die oude fossiele Gondwana vegetatie van 60 miljoen jaar geleden ging er wel aan op deze manier. Wij in Nederland klagen over de Amerikaanse Vogelkers die onze bossen aantast. Nou dat is echt kinderspel, bij wat er hier gebeurd is.

Om nog iets veilig te stellen van de oorspronkelijke flora en fauna zijn ze nu reservaten aan het maken met grote (electrische) hekken er om heen. Zo kunnen de Kiwi's af en toe nog eens gaan kijken naar de terug gefokte Kiwi's.

Zo zie je maar weer wat er gebeurd, als de mens ingrijpt in de natuur. Daar komen altijd ongelukken van! 
Je kunt natuurlijk ook zeggen dat we door ons gedrag de continenten weer bij elkaar brengen. Binnenkort zijn we weer terug op Pangea, het oercontinent!
Wat is daar eigenlijk precies op tegen? De wereld is op velerlei gebied een grote meltingpot aan het worden. Laten we ons daar maar bij neerleggen.

possum (kiwi eter)

Foto’s

2 Reacties

  1. Wil joosten:
    19 april 2015
    Hoi Marc, gezellige verhalen schrijf je. Alsof je bij ons aan tafel zit en vertelt. Wat ik opvallend vind voor een rode reus als jij is dat het woord God vaker voorkomt dan ik ooit van je hoorde! Inzicht? Wijsheid? God mag het weten?
    Veel genoegen en schrijf maar voort.
    Wil
  2. Marc Veldhoven:
    19 april 2015
    Ach ja, wat een katholieke opvoeding al niet vermag.
    Maak je geen zorgen, verder dan dit gaat het niet.