Een afscheidscadeautje van de Fiji eilanden.

vrijdag 24 

De laatste dag van deze reis. Ik probeer er uit te halen wat er in zit. Dus maar weer geboekt. Een bootreis naar de binnenlanden van Vitu Levu (het hoofdeiland van Fiji). Eerst een kilometer of 30 met een busje over een weg langs de Sigatoka Rivier. Dit is de grootste rivier van Fiji. En daarna 40 km per boot stroomopwaarts. Nou ja, met een boot, met een jetboat. Zo'n ding heeft een diepgang van 20 cm en een snelheid van, schrik niet, 80 km per uur. Met zo'n ding doe je anderhalf uur over een reis, waar je vroeger dagen over deed. De rivier is ondiep, met stroomversnellingen, bomen in het water en andere hindernissen. Kortom het was een spectaculaire reis met de jetboat. Maar wat echt diepe indruk maakte, was dat je ook een tijdreis maakte. Terug in de tijd dus.
Naar landbouwgemeenschappen, die ver terug in de tijd leven. Geen elektriciteit, geen stromend water.Met oude gewoonten en met een ongelooflijke gastvrijheid.

Als ik aan zo iets meedoe, bekruipt me altijd een gevoel van schaamte en onbehaaglijkheid. Wat kom ik hier doen? Laat die mensen toch met rust! Het gevoel van "aapjes kijken" dus.
Maar ja ik was er al, dus terug kon niet meer. Ik dus omhoog klimmen langs de stijle oever, om vervolgens in een dorpje terecht te komen van een stuk of 50 huizen. Onvermijdelijk lopen dan een stuk of 10 nieuwsgierige kinderen met je mee. Zij zien dergelijke toeristen alleen op vrijdag gedurende maximaal 10 keer per jaar. De reisorganisatie heeft een overeenkomst met 15 van deze dorpen en spreidt de bezoeken over de verschillende dorpen.

Aangekomen in het dorp volgt een uitgebreide welkomstceremonie. Wij hebben een cadeau voor ze meegebracht. Yakona (kava). Een bosje takken van een speciale plant met geneeskrachtige werking. De werkzame stof wordt gebruikt in preparaten die angst tegen gaan en mensen rustig maakt (zag ik op het internet). Zij malen de takken en maken er een soort dropwater van, dat ze graag met hun gasten drinken. Je snapt het al, ik voel me erg rustig nu!

Ik ben altijd erg gevoelig voor dit soort natuurlijke drugs. Marjan weet nog wel hoe ik me voelde na het kauwen van coca bladeren in Peru. Ik snapte gelijk hoe cocaine werkt, terwijl iedereen elkaar nog vragend zit aan te kijken of ze al iets voelden. Ik zag al gelijk diepe kleuren, kreeg het warm, voelde me lekker. E zo was het vandaag weer. Kava is een prima drankje. Daar krijg je slaap van.

Maar daar was geen tijd voor. We werden rondgeleid in het dorp. Kregen eten en drinken en er moest gedanst worden. Intussen had ik een leuke jonge vriend gevonden van 9 jaar Atun. Hij heeft mijn hand niet meer losgelaten. Nou ja, behalve toen zijn moeder met mij wilde dansen dan...

Een gemengd gevoel hou ik er altijd aan over, maar de dorpelingen leken me oprecht. erg vriendelijk en zeer gastvrij. Ze kwamen ontspannen en echt over.
Overigens waren de helft van hun hutjes vervangen door houten huizen in dit dorp. Aangelegd door Habitat for Humanity. Een NGO, opgericht door Jimmy Carter, waar rijke mensen zoals wij, hun vakantie en wat geld besteden aan het maken van goede huizen voor mensen die dat nodig hebben.

Het is wel duidelijk. Deze dorpen zullen snel veranderen. Dat blijft hier zo niet. Dat kan niet en dat willen zij ook niet. De kinderen gaan naar school. De wereld wordt ontsloten. Er waren bijna geen mensen tussen 20 en 40 in het dorp. Die waren allemaal naar de grote stad, om te leren en te werken. Zo gaat dat dus. De vooruitgang hou je niet tegen !!!

Hat afscheid was hartelijk. Atun heeft mijn pet mogen houden. En de leider van het dorp mijn geld. Dat gingen ze voor scholing gebruiken. En dat geloof ik ook echt.
Soms ben ik net een weekdier. Met tranen in mijn ogen voeren we weg,

Een mooier einde van de reis had ik niet kunnen krijgen. Dit was een bijzondere ervaring. Dit was het echte Fiji. Een land in ontwikkeling. Ze doen het zelf en toerisme helpt ze daarbij. Met alle nadelen die dat dan ook met zich meebrengt.

Het is wat het is. Je houdt het niet tegen.

Wat een mooie dag. Op de weg terug maakte de jetboat 5 pirouettes op het water. Hoef ik voorlopig niet meer naar de Efteling....