61 ... en nu even serieus
Mijn 60e levensjaar zit erop over 3 uur. Ondanks vele goede dingen, was het een "tobjaar". Met een B dus!
Het reorganiseren bij ZuidZorg is me niet in de kouwe kleren gaan zitten. Dat was zwaar voor de medewerkers van ZuidZorg, maar dat was ook zwaar voor mij. Vooral ook omdat ik me niet kon en kan vinden in de gevolgen die het hoogstwaarschijnlijk heeft of kan hebben voor de cliënten van ZuidZorg.
The social divide zet zich ook voort op zorggebied, De minst draagkrachtigen krijgen klappen. De mensen die het slechtst voor zichzelf kunnen opkomen, merken de gevolgen het meest.
Er is veel over te zeggen en ongetwijfeld zal er geroepen worden dat er nog veel gerepareerd zal worden, maar het voelt niet goed. Care for the poor, eventually becomes poor care. En dat wil je niet!
Door de break die ik nu heb, kom ik langzaam weer in balans. Het gevoel van machteloosheid ebt weg. Ik weet natuurlijk niet wat er zich afgelopen maand in zorgland heeft afgespeeld, maar ik zie weer beter het perpectief. Want perpectief is er wel degelijk voor de zorg. Er zijn heel goede en betaalbare oplossingen denkbaar! En zorgt blijft gewoon keihard nodig.
En ik besef ook weer veel beter, dat ik de dingen niet alleen kan regelen. Zoals zo vaak in het leven gaat het over "The cirkel of interest" die veel groter is dan "The cirkel of influence" (Covey : de 7 eigenschappen voor goed leiderschap). Kortom "niemand kan het alleen" en "niemand kan alles eventjes in z'n eentje regelen". Het gaat erom dat je, naar vermogen, bijdraagt aan "het goede", "de goede richting".
Het besef, dat ik nog veel bij kan dragen aan "de goede richting" geeft zelfvertrouwen en kracht.Dat maakt dat ik er weer veel zin in begin te krijgen.
Ik merk ook dat ik niet alleen sta in mijn kritiek. Dat wist ik natuurlijk al van de collega's binnen ZuidZorg, maar ik krijg nu ook allerlei uitnodigingen van buiten ZuidZorg om hierover te komen spreken. Het is duidelijk, het laatste woord over de zorgtransities is nog lang niet gezegd.
En ook voor de andere zaken in het leven ziet het er goed uit. Op een of andere manier heeft de 6 in mijn leeftijd wel iets met me gedaan het afgelopen jaar. Of misschien heeft het meer iets met "een aantal anderen" gedaan. Steeds meer mensen beginnen aan je te vragen wanneer je stopt. Hoe lang je nog doorgaat. Wat je verder wilt met je leven. Mensen gaan dus blijkbaar anders naar je kijken als je 60 bent.
Dat doe je dus zelf niet, dat doen anderen voor je. En dat is eigenlijk niet zo leuk.
Maar ik heb besloten dat ik op dit gebied wel degelijk zelf de regie in handen heb. Ik bepaal toch echt zelf wel hoe het verder gaat. En dat betekent voorlopig lekker doorleven en doorwerken. Ik voel me goed en heb nog veel bij te dragen, denk ik. Voorlopig gaat deze jongen dus gewoon door!
Als ik met pensioen ga, dan wil ik een stevig en goed ZuidZorg overdragen aan mijn opvolgers. Een pareltje in de zorg. Zorg waar we ons op geen enkele wijze voor hoeven te schamen. Gewoon goede zorg dus! Zorg bereikbaar voor iedereen.
En de rest van mijn leven. Eind mei wordt ons vierde kleinkind geboren. We (Marjan en ik) trekken veel op met onze kinderen en kleinkinderen. Ook daar kunnen we nog veel bijdragen. En vooral ook veel met elkaar delen en beleven. En er valt dan vanzelf ook veel te genieten.
En door deze reis besef ik ook weer hoeveel er nog te ontdekken is op deze wereld. Soms dacht ik dat ik alles wel zo'n beetje gezien had. Arrogant en dom, natuurlijk. Er valt nog van alles te ontdekken.
Juist door dat te blijven doen, blijf je jong. Nieuwe ervaringen blijven opdoen, zorgt er voor dat je midden in het leven blijft staan.
Ik ben het boek "Geachte Heer M" van Herman Koch aan het lezen. Een boek over een schrijver (heer Mulisch?) die geen inspiratie meer kan vinden om te schrijven sinds hij 60 is. In dit boek is het gebrek aan het opdoen van nieuwe levenservaringen hiervan de oorzaak.
Dat boek (cadeautje van Lisa) kwam dus op het goede moment. Nieuwe dingen blijven doen. Dat is het recept voor iedereen met de 6 (als eerste getal) in zijn leeftijd! En waarschijnlijk voor anderen ook wel!
Ik ga er in ieder geval voor zorgen dat er steeds nieuwe ervaringen en ontmoetingen zullen zijn. Dan komt de inspiratie vanzelf. Dat is deze reis wel weer gebleken.
Ik heb erg genoten van alle blogs en op de kaart steeds gevolgd waar je zat. Goed gedaan en fijn dat je inspiratie terug is. Kom goed thuis. Tot ziens, Han
Wij zullen morgen op je proosten.
En blijf vooral je reis en andere verhalen met ons delen.
Groeten, Francis
Bedankt voor je verhalen en inzichten.
Zoals je weet nog steeds volop in beweging. En twee dagen in de week Grandchildren on my knee
( Hieronder de volledige tekst )
The Beatles - When I'm Sixty-Four
When I get older losing my hair
many years from now
will you still be sending me a valentine
birthday greeting, bottle of wine
If I'd been out till quarter to three
would you lock the door
Will you still need me
Will you still feed me
When I'm sixty-four
You'll be older too
And if you say the word
I could stay with you
I could be handy mending a fuse
when your lightS have gone
You can knit a sweater by the fireside
Sunday mornings, go for a ride
Doing the garden, digging the weeds
Who could ask for more
Will you still need me
Will you still feed me
When I'm sixty-four
Every summer we can rent a cottage on the
Isle of Wight, if it's not too dear
We shall scrimp and save
Grandchildren on your knee
Vera, Chuck, and Dave
Send me a postcard, drop me a line
stating point of view
indicate precisely what you mean to say
yours sincerely wasting away
Give me your answer fill in a form
mine forever more
Will you still need me
Will you still feed me
When I'm sixty-four
vorig jaar hebben we samen kunnen proosten op je 60e verjaardag. Toen was het New York, nu is het Down Under. toen samen, nu alleen. Proficiat Marc.
Mooie terug- en vooruitblik, deze serieuze bespiegeling, loopbaangericht, daar hou ik van! kan me helemaal vinden in je woorden en kijk de kunst mooi af. Goed voorbeeld doet volgen! Goeie reis terug en tot gauw daarna! Nard! (en Joke, vanuit Compostella, nog 20 km).
Tot snel
X Resi en Henk
welkom bij de groep die 60 en hoger zeker niet te oud vindt om nieuwe dingen te doen. Ik hoor je nog zeggen 'bwa, i heb alle grote dingen wel zo'n beetje gezien', dus ben des te verheugder dat je het goud van nieuw (opnieuw) ziet. Dat is pas een verjaardagscadeautje!! Proficiat! En Marjan en de kinderen en klein- ook.
Wil
Allereerst gefeliciteerd. Mooie plek om te verjaren ! Vandaag gebeld naar je secretaresse wanneer je terug kwam. Je bent al langer weg dan ik dacht. De tijd vliegt als je niet echt "onderweg" bent dus jij al jouw verhalen maar eens gelezen. Jouw zorg over onze zorg deel ik, ook het geloof in jezelf en het feit dat "het verschil" maken gewoon kan. Soms duurt het eventjes, maar het kan . Zo wordt op dit moment in rap tempo het nieuwe sportpark van Quick opgelevert. Nieuw ve, nieuw stadion, nieuwe school, nieuw clubhuis en nieuwe sporthal; Toch een mooi idee waar we 15 jaar geledden aan begonnen....
ik proost op je gezondheid,nog vele jaren.....
mooie foto,s en verhalen,zo toch ook een beetje op reis!!!!!
groetjesssss en een goede terugreis......x
tegen de tijd dat je dit leest ben je al weer stokouder! :-)). Wat mij altijd opvalt is dat vooral de omgeving zich bezig houdt met "hoe oud ben je nou" terwijl het voor jezelf (geldt in ieder geval voor mij persoonlijk) volstrekt irrelevant is/voelt. Je voor deze hoela-hoela omgeving verrassend filosofische invalshoek bewijst in ieder geval dat je nog veel te doen ziet. En dus ben eigenlijk nog piepjong toch? Voor wat het resultaat van je reis betreft geldt eigenlijk een strofe uit een of andere (weet zo even niet welke) song van de Byrds: And I was so much older then, I'm so much younger now. Proficiat daarmee!! Groet en goeie terugreis straks. Emile en Ans
Van harte gefeliciteerd Marc!!
Mooie bespiegelingen over het leven na je 60ste. Goed om te lezen dat je weer nieuwe energie van je mooie reis hebt gekregen. Ik heb genoten van je verslagen. Gr. René